Een missie trip naar Lesotho

Afgelopen weekend was Daniel samen met Sarah en 6 team leden van Melusi voor 4 dagen naar Lesotho, een bergstaatje geheel omringd door Zuid Afrika. Ons doel was om als team een bemoediging te zijn voor Peter en Lindiwe Kirstein, leiders van Beautiful Gate weeshuis met 73 kinderen in de hoofdstad Maseru. Ook al was het een kort bezoek, we genoten van elkaars gezelschap, samen eten en spelletjes spelen, goede gesprekken, samen braaien, spelen met de kinderen van Beautiful Gate en mooie wandelingen in Lesotho en Golden Gate National Park. Uiteindelijk geven de foto’s een beter beeld van dit bezoek aan Beautiful Gate. Voor privacy van de kinderen zijn de gezichten niet in beeld gebracht.

Mooie plaatjes van onze bezoekers

De afgelopen maand hebben we een heel aantal bezoekers mogen ontvangen. Ook uit Nederland. Erg leuk, en leerzaam. Sommigen komen een dagje langs, anderen zijn er voor een paar weken. Sommigen om even hallo te zeggen, anderen juist met levensvragen zoals wat is God’s plan in ons leven…

Bij vertrek krijgen we vaak mooie foto’s te zien! Deze foto’s zijn van Niels en Yvonne Verdouw. Eén van onze team members heeft van deze fotoserie een mooie compilatie gemaakt van een aantal outreaches welke zij hebben bezocht. Een mooi inkijkje in onze wekelijkse bedieningen naar de townships.

Jongeren die vrijuit spreken over hun geloof

In de eerste week van oktober mochten we een mooie groep jongeren uit Kempton Park, nabij Johannesburg, ontvangen. In totaal 30 tieners – tussen de 13 en 15 jaar – verbleven in onze twee kampaccommodaties voor een week. Voor deze week had Daniel samen met Pastor Michael van het Kempton Park team een programma opgesteld, met veel outreaches, kinderclubs, een MYC Worship & Workshops dag, het bezoeken van het ziekenhuis, verzorgingshuis, een crisis centrum voor vrouwen en kinderen en een locatie voor mensen met een beperking, allemaal in Dundee en de directe omgeving.

Het programma aan de ene kant, het mooiste van de hele week was toch zeker hoe de jongeren vrijuit over hun geloof praten, hun levensverhaal deelden en vervolgens met de mensen baden. Geen twijfel, geen schroom, nee niks van dat alles. Pastor Michael vertelde later ook dat deze jongelui van jongs af aan al hadden geleerd om hun geloof in praktijk te brengen en hiervan te getuigen. Meerdere keer per jaar neemt Pastor Michael een team jongeren erop uit om een andere kerk of missiepost te ondersteunen. Hij legde hierbij uit: “In een week zoals deze hier leren ze veel meer dan wat je ooit zou kunnen bereiken in een jaar in je jeugdclub”.

Onderstaand filmpje geeft een mooie impressie van de week die we samen mochten hebben met deze jeugdgroep.

Gezegend nieuwjaar

In de tijd van terugblikken, jaaroverzichten en het toekennen van awards voor buitengewone prestaties het afgelopen jaar, en met de oliebollen tussen onze kiezen, is het soms goed om even te bezinnen hoe het jaar 2016 is geweest. Niet dat God werkt met jaren, ik zou eerder zeggen met seizoenen misschien! Maar toch, het afgelopen jaar was een behoorlijk intensief en heftig jaar. Nog nooit hebben we in één jaar zoveel slecht nieuws gehoord over mensen die lijden aan de verschrikkelijke ziekte kanker, en we bidden en leven mee (op afstand en dichtbij) voor de mensen die hier op dit moment mee worstelen. Ook hebben we een tweetal residents zien wegvallen in dit jaar. Dit zijn toch zeker wel de moeilijkste momenten van 2016.

Aan de andere kant is 2016 het jaar van groei! Ja, ons gezin groeit, met drie kinderen die voor veel leven in de brouwerij brengen. De bedieningen groeien ook hard! We zien dat dagelijks. Grotere aantallen jongeren en kinderen zijn betrokken in onze activiteiten en ook in onze verschillende discipelschaps programma’s zien we een opmerkelijke groei. Siya-sebenza is een enorm succes. De groententuin produceert weer veel meer. Het team is groter dan ooit. Dit alles kan alleen het werk van God zijn, en dat maakt ons des te nederiger. Niet uit onze kracht, maar in Zijn kracht.

Gisteren mochten we Ingmar en Ida Ezinga ophalen van het vliegveld. En met een koffer vol – vooral lekkere – Nederlandse goederen, ervaren wij des te meer hoe gezegend wij zijn! Gezegend met onze familie, gezegend met de mensen van het Melusi team, gezegend met de mensen van Eglesia, en gezegend met de mensen die verder of dichterbij om ons heen staan. We willen jullie hartelijk danken voor alles. Het maakt ons alweer nederig!

En nu, als klap op de vuurpijl: voor de komende dagen zijn wij even off-line. Niet de website hoor, maar de komende twee weken gaan we heerlijk genieten van een vakantie samen met (o)pa en (o)ma. Even de batterijen opladen, zeg maar! Tot half januari! Een gezegend nieuwjaar!

Opa and Oma

Een weeshuis in Lesotho helpen?

LAST UPDATE: De uitdaging bleek uiteindelijk te groot voor onze discipelen die jonger dan 18 jaar zijn, nu naast een paspoort, ook geboortecertificaten en geregistreerde toestemmingen van ouders noodzakelijk zijn. We hebben dit idee dus voorlopig maar even in de ijskast gezet voor dit jaar.

Eén van de speerpunten van onze discipelschapsprogramma hier bij Melusi is om de jongeren te helpen en te begeleiden in hun geloof, samen geloofsstappen zetten en hun horizon te verbreden. Vele van onze discipelen helpen ons heel regelmatig met de kinderclubs, de kinder- en tienerkampen en met grote activiteiten zoals de worship- en filmavonden en onze jeugdconferentie. Een kleine groep van deze jongeren willen we dan ook graag uitnodigen om in oktober mee te gaan naar Lesotho om daar een weeshuis te bezoeken en ook praktisch hen te helpen. Een grote uitdaging, omdat dat betekent dat de jongeren zelf hun paspoorten moeten regelen, wat een behoorlijke uitdaging is omdat de meesten uit arme townships komen met niet voldoende middelen om een paspoort te bekostigen. Ook de trip zelf kost wat geld, en een bijdrage hieraan wordt wel verwacht. Een uitdaging voor ze, maar misschien ook een mooie stap in geloof.

Van 3 tot en met 8 oktober hopen we dan te vertrekken naar Maseru, de hoofdstad van Lesotho. Daar zullen we meehelpen bij het weeshuis, de jongens met meer praktische bezigheden en de meisjes wat meer met de activiteiten rondom de kinderen. Hopelijk zal het een bijzondere geloofservaring voor ze worden, in een andere cultuur, in een andere omgeving, in een ander geloofsgemeenschap.

 

Kort verlof in Nederland

Nog drie dagen en dan zijn wij op kort verlof in Nederland. Een kleine maand zullen wij in Nederland verblijven en hopen in die tijd ook veel familie en vrienden te zien. De eerste dagen van ons verlof staan in het teken van het vernieuwen van onze paspoorten en het aanvragen van onze nieuwe visa. In de periode van zaterdag 23 augustus tot en met zaterdag 30 augustus zijn wij als gezin niet beschikbaar.

Wil je ons in deze periode ontmoeten, dan kan dit op één van de onderstaande data:

  • Zondag 31 augustus in gemeente Eglesia, 11:00 uur samenkomst en aansluitend koffie;
  • Zondag 7 september in gemeente Eglesia, 11:00 uur samenkomst en aansluitend koffie;
  • Zondag 14 september in gemeente Eglesia, 11:00 uur samenkomst, aansluitend informatie-bijeenkomst en van 14:00 tot 17:00 uur afscheidsreceptie bij Ingmar en Ida Ezinga, Floralaan 12.

Regelmatig krijgen wij ook de vraag, of wij iets nodig hebben voor onze periode in Nederland. Het meeste heeft de TFC al voor ons geregeld, maar mochten jullie ons willen helpen, denk aan het volgende:

  • Bid dat wij spoedig onze nieuwe paspoorten en visa kunnen krijgen;
  • Wij zoeken nog wat kinderkleding voor Levi (maat 104/110, schoenmaat 27/28) en Sarah (maat 86/92, schoenmaat 23/24);
  • Wij zoeken nog een recente laptop. De huidige wordt erg oud en traag en draait nog op XP.

Wij zien er naar uit om naar Nederland te gaan. Hopelijk ontmoeten we velen van jullie.

Groetjes en tot snel!

Vakantie met Opa en Oma

Wat hadden de kinderen een plezier… Opa en Oma Ezinga gingen mee op vakantie. Een groot feest dus! De vakantie bestond uit een mix van gameparken (grote dierenparken met ja, echte wilde dieren), strand, en bergen, oftewel het beste wat Kwazulu Natal te bieden heeft. Bijzonder was ook dat we twee nachten op de top van de Drakensberg verbleven, op 3200 meter hoogte. Vanzelfsprekend waren hier niet echt zomerse temperaturen te vinden.

Naast mooie landschappen, wilde dieren en bijzondere vergezichten, hebben we vooral ook genoten van ‘family time’, goede gesprekken en gebed voor elkaar. Het was goed om Ingmar en Ida hier te mogen ontvangen, ze iets van onze werkzaamheden en leven hier te kunnen laten zien, en samen te genieten van het mooie Zuid Afrika. Zeker voor herhaling vatbar.

Uitgerust en met een opgeladen batterij gaan we de laatste eindsprint van het jaar in. Met nog een discipelschapskamp, een doopdienst en een Thanksgiving voor de boeg, eindigen wij dit jaar alvast met wat vuurwerk!

Family time

Eindelijk is het dan zover… Levi zat al ruim twee weken af te tellen, want opa en oma kwamen dan eindelijk een keer langs! Elske’s ouders hadden in mei al hun vakantie geboekt, en het leek toen nog zo heel ver weg, maar opeens, tussen alle Nederlandse bezoekers door, waren zij aan de beurt. En wat een feest. Een grote verrassing was al dat we als hele gezin hadden besloten hen op te halen. Twee keer bijna 5 uur rijden, en 870 km heen en weer, leek het ons wel handig om de kinderen eerst even een uitlaatklep te geven bij Pretoria Zoo, een van de betere dierentuinen in Zuid Afrika.

En daar stonden ze dan opeens op het vliegveld. Opa en Oma! Na een paar rustige dagen, draaien ze nu mee met het reilen en zeilen van de missie, en zoals we hier gewoonlijk zeggen: “never a dull moment”, oftewel, we vervelen ons hier niet. Maandagmiddag hebben we ook maar vast Sarahs eerste verjaardag gevierd. Dat duurt nog wel even, want ze is pas de 22ste jarig, maar dan zitten we heerlijk als familie te genieten van een vakantie.

En ow ja, je zou het nog bijna vergeten, de familie is hier nog verder uitgebreid met een nicht van Elske, die hier ook een maand verblijft, en tijdens onze vakantie op ons huis past… Het is hier dan ook erg gezellig!

Nog 3 daagjes en dan mogen we op een beste vakantie voor twee weken. Baie lekker!

House warming of Jabez

Zondag 27 oktober was het dan zover! Een braai (of BBQ) om te mogen vieren dat God ons dit huis heeft gegeven. Samen met het Melusi team en enkele vrienden van Melusi fellowship hebben we dit heugelijke feit mogen vieren. Omdat we eindelijk de lang verwachte regen kregen, werd de braai maar voor de zekerheid even onder onze afdak geplaatst. We hadden ook een paar bijzondere bezoekers deze week hier bij Melusi Christian Community en  met Timothy Jack uit Australie and Michelle uit Zwitserland was het een behoorlijk internationaal gezelschap!

Hollands bezoek

Sinds twee weken hebben wij hier Corne en Jeanet Houtman op bezoek. Dit jonge stel komt uit onze gemeente Eglesia en hebben een hart om voor Gods Koninkrijk te werken. Het is bijzonder gaaf om ze hier op Melusi te mogen ontvangen, ze te tonen wat wij het betekent om op het missieveld te opereren, en ze te laten proeven van wat God hier aan het doen is onder de mensen in Kwazulu-Natal. Na het kinderkamp aanstaande weekend vertrekken zij voor nog een paar dagen richting Kaapstad.

Begin november komen dan alweer de volgende bezoekers. Eerst mogen we een tante, neef en 2 nichten van Elske ontvangen. Nicht Marit blijft nog enkele weken bij ons hier op de missie en vertrekt later naar Nederland terug. En op  7 november komen ook ‘opa’ en ‘oma’ Ezinga langs voor ons en natuurlijk hun kleinkinderen. Wij zien er natuurlijk naar uit om samen met hen het werk op de missie te tonen, onze nieuwe huis te laten zien en uiteindelijk samen lekker twee weekjes op vakantie te gaan.

Wij houden van Hollands Bezoek!

Visitors