Ziekte van Pfeiffer

Vorige week ben ik (Daniel) dan toch maar voor bloedonderzoek naar de dokter gegaan. Al enige tijd ben ik erg vermoeid, en dat terwijl ik normaal slaap. Nu, vorig jaar, rond dezelfde tijd van het jaar, had ik dit ook al, en bloedonderzoek toonde toen aan dat ik een recent virus onder mijn leden had, wat mij erg moe maakte. De eerste gedachte was dan ook, is dit virus misschien nog steeds actief dat ik nu weer zo opnieuw moe ben. Het antwoord lag in de resultaten van het bloedonderzoek van afgelopen vrijdag. Nee, het bestaande virus was niet meer actief, echter er was een andere virus geconstateerd die mijn vermoeidheid heel goed kon verklaren: de zieke van Pfeiffer. Er zit niet veel anders op dan uitzitten en goed naar mijn lichaam luisteren. En wat me ook opvalt, de ene dag is de andere niet. Sommige dagen heb ik veel meer energie, om de volgende dag weer behoorlijk belabberd te voelen. Het is natuurlijk fijn om te weten wat het is, maar een beetje ongemakkelijk is het wel. Wij bidden voor genezing en spoedig herstel! In alles vertrouwen wij op Hem. Mijn hulp komt van de Here, die hemel en aarde gemaakt heeft (psalm 121).

Levi is hersteld

Sinds woensdag is het infuus eruit, en is Levi weer de oude Levi… Lachen met zijn ouders, de draak steken, en uitdagen! We hebben weer onze handen vol aan hem. Toch zien we hem veel liever zo!

Daarnaast hebben we deze week eindelijk het gevoel dat we een beetje kunnen meedraaien in het programma. Dat is toch wel erg prettig. Dit weekend maar even een rustig weekend. Het weekend daarna hopen we af te kunnen reizen naar Johan en Marinde in Port Shepstone, zo’n 5 uur rijden van hier.

Update Levi

Zojuist heeft Levi een infuus gekregen. Na 5 dagen hoge koorts en bijna een week van overgeven en diarree, is het beter het zekere voor het onzekere te nemen. Vandaag is de koorts gezakt,  en Levi heeft al veel gewicht verloren, maar dat pakt hij wel weer op als hij beter is. Nu is het belangrijk dat hij niet verder uitdroogt, ook al omdat het weer hier nog steeds tegen de 30 graden is. Gelukkig hebben we de juiste dokters hier bij ons. Daar zijn we erg blij mee. Levi zelf is natuurlijk niet echt happy met zijn infuus, en zit vooral te kijken hoe hij dat infuus eruit kan krijgen… We hopen maar dat we hem stevig hebben ingepakt… Blijf zeker voor Levi bidden!

To be sick, or not to be sick, that is the question…

Hadden wij begin van de week net gemeld dat we aardig gesetteld zijn,  zo anders blijkt dan toch de eerste week. Met goede moed gingen we maandag beginnen. Eerst een gesprek met Peter en Angeline, het leidersechtpaar van Melusi. Het was een fijn weerzien, en een goed opbouwend gesprek.

Dinsdag bleek al snel dat Daniel en Levi niet zo lekker waren. Levi hoestte al een tijdje en het leek alleen maar erger te worden. Daniel had hetzelfde. Het werd uiteindelijk het weekje steeds op en neer naar de huisartsenpraktijk van Andre Botha, een goede vriend van ons uit de kerk en ook woonachtig in Dundee. Vrijdag zaten we er weer, voor Levi en Elske deze keer. En afgelopen nacht (vrijdag op zaterdag) was het weer behoorlijk raak, Levi had hoge koorts en geeft nog steeds over. Zaterdagmorgen waren wij dus weer de eerste. Levi heeft nu antibiotica gekregen, in de hoop dat hiermee toch echt korte metten worden gemaakt met een infectie die hij blijkbaar ook heeft, naast een virus die hij eerder deze week al oppikte.

Het is wel sneu om het kleine kereltje zo te zien strijden tegen deze kwaaltjes. Hij doet het goed, maar zal zeker nog wel een paar dagen van slag zijn. Bid ook voor zijn gezondheid, en verdere herstel.

Wij merken wel dat in deze periode we extra gesterkt worden, door de vele meelevende en bemoedigende reacties hier van het team, op facebook, en van het thuisfront. Wij weten dat ‘strijd’ erbij gaat horen, maar we weten ook dat onze focus op de plek ligt waar Gods ons geroepen heeft. ‘A rough week’, zoals ze hier zeggen, en dat klopt, maar Jezus kon met zijn macht en autoriteit ook een storm doen liggen. Wij weten dat wij ook in die zekerheid mogen staan!