Woorden hebben kracht

Vrijdagmiddag net voor drie uur in Dundee. Ik duw een oude blinde oma in een rolstoel van het gemeentehuis afdeling burgerzaken, naar één van onze missie auto’s. Uit het niets hoor ik iemand mijn naam roepen: Daniel! Deze keer was het een goed uitziende jongeman, begin twintig. Ik probeer te herkennen wie het was, maar nee, ik had echt even geen idee!

“Herken je me?”, vroeg hij. Beleefd vraag ik hem om me te helpen herinneren. “Paar jaar geleden was ik op de missie als dakloze, slechts voor twee weken. Ik had enorme problemen vanwege mijn heroïneverslaving “. (de meesten van hen gebruiken de drug whoonga, een combinatie van heroïne en marihuana). Het was pas nu dat ik hem herkende, maar hij zag er veel beter uit en was veel beter gekleed!

Hij sprak verder: “De dag dat ik Melusi verliet, had ik een gesprek met jou, Daniël. Je vertelde me dat ik echt mijn leven moest gaan veranderen want als ik mijn levensstijl van verslaving en stelen zou voortzetten, dan zou ik misschien mijn 21e verjaardag nooit zien. We baden samen, en toen vertrok ik. Ik vertrok richting Johannesburg en die woorden die je toen sprak, ben ik nooit vergeten. Ik ben radicaal gestopt met heroine, en ook met roken. Ik heb nu zelfs een baan in Johannesburg. Ik herkende eerst de oude oma in de rolstoel, maar daarna zag ik dat je de rolstoel duwde. Ik ben nooit de woorden vergeten die je toen sprak, en ik ben er nog steeds erg dankbaar voor! “

Ik wist even niet wat ik moest zeggen, ik was totaal beduusd. Ik bedankte hem voor zijn verhaal en gaf hem een grote knuffel. God maakte me blij die dag, niet voor wat ik toen ooit voor iemand heb gedaan, maar voor die jonge man die hij van een vreselijke verslaving heeft gered.

om privacyredenen heb ik zijn naam niet genoemd

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *