Mama Zulu (om privacy redenen hebben we haar naam aangepast) woont in een krot in ‘lager Lindelani “. Dit is een informele nederzetting, zonder elektriciteit en stromend water. Haar huis is gemaakt van modder en koeienmest en heeft twee kamers. De familie Mtshali bestaat uit Mama Zulu, haar drie dochters en vier kleinkinderen. Haar oudste dochter is 24, en heeft haar school niet afgemaakt. Zij op haar beurt heeft drie kinderen, de jongste is ongeveer 8 maanden oud. Mama Zulu’s tweede dochter is 17 jaar oud, en sinds drie weken is ze zelf moeder geworden (!). De jongste dochter is 15 jaar oud en gaat naar school.
Mama Zanele werd voor meer dan 5 jaar ondersteund door Melusi missie door middel van een voedselpakket. Haar gezondheidssituatie is niet goed. Zij lijdt aan hiv / aids, en is vaak erg ziek. Een paar jaar geleden is ze gestopt met drinken. Toch heeft ze niet genoeg voedsel en geld om haar familie te ondersteunen. Vanwege haar broze gezondheidstoestand is ze nauwelijks in staat om te werken. Wanneer ze toch probeert te werken wordt ze vaak ziek.
Het enige geld dat binnenkomt, komt door middel van kinder toeslag en is ongeveer R800 per maand (60 Euro). Soms heeft haar oudste dochter een ‘peace job’ of werk als huishoudster, maar dat levert per maand niet veel meer op dan R300 (25 Euro). Je ziet dan ook vaak tienerzwangerschappen met het idee om zo meer kinder toeslag te krijgen. Echter, we weten allemaal dat een kind op voeden veel meer geld kost.
Met Melusi Missie ondersteunen wij een familie normaliter voor ongeveer een jaar, en in de tussentijd proberen wij hen de verantwoordelijkheid te geven om hun situaties te verbeteren. Dit doen wij door te kijken of zij in aanmerking komen voor het verkrijgen van subsidies, of door bijvoorbeeld te werken in ons voedsel-voor-werk-programma. In het geval van Mama Zulu is dit is erg ingewikkeld. Ze is niet in staat om te werken in het voedsel-voor-werk-programma, en haar dochters zijn op school, of verzorgen en voeden de jonge kinderen.
Sinds afgelopen januari is Daniel bezig bij het helpen om overheidssteun voor haar te krijgen. Omdat haar CDC count (een meetwaarde om haar immuunsysteem te bepalen) zeer laag is, zou zij in aanmerking moeten komen voor zogenaamde voedsel bonnen. Daarom is Daniel – samen met Mama Zulu – naar de afdeling “social development” gegaan met als doel deze voedsel bonnen aan te vragen. Elke keer komen we met lege handen naar buiten. De maatschappelijk werkers beloven om een evaluatie bij haar thuis te doen, maar ze komen nooit. Als – na onze 4e bezoek aan de afdeling – één van de maatschappelijk werkers uiteindelijk haar gezicht laat zien, komt zij alleen Mama Zulu vragen om haar contactgegevens, en dat terwijl zij niet eens een mobiele telefoon. Weer geen evaluatie! Bij ons laatste bezoek aan de maatschappelijk werkers vorige maand, vertellen ze ons dat zij problemen heeft met de aanlevering van de voedsel bonnen. Er is een goede kans dat veel van deze voedsel bonnen in de zakken verdwijnen van mensen die het niet nodig hebben. Bij “social development” hebben wij wel voor elkaar gekregen dat de kleinkinderen in ieder geval een naschoolse maaltijd krijgen. Maar ondertussen zijn er geen voedsel bonnen voor Mama Zulu en haar kinderen. Okay, ze hebben ons nog wel een verwijsbrief gegeven voor een aanvraag voor een gehandicapten subsidie.
Om in aanmerking hiervoor te komen, heeft Mama Zulu een doktersverklaring nodig. Na een gesprek met de dokter van de CDC kliniek werd het al snel duidelijk dat zij niet in één van de gewenste categorieen valt… Toch is er hoop, want de dokter begrijpt haar situatie maar al te goed. Hij heeft de maatschappelijk werkster van de CDC kliniek gevraagd om een helpende hand te bieden. Zij zal haar situatie evalueren, en kijken of ze misschien in aanmerking komt voor één van de andere overheidssubsidies… als ze langskomt tenminste! Ondertussen blijven wij haar verder ondersteunen met een voedselpakket, ondertussen alweer 8 maanden lang…