Een lang weekend vol… autoproblemen

En daar ga je dan, op naar de kust, auto volgeladen, Brandien mee, uitgelaten sfeer, een publieke feestdag en een heerlijk weertje…. Alle ingrediĆ«nten zijn in huis voor een heerlijk weekendje zon, zee en strand. Totdat… je in het hart van Zulu-land rijdt en opeens je versnellingen niet meer werken. Je parkeert de auto aan de zijkant van de weg en je ziet dat alle hydraulische vloeistof eruit gelopen is. Op dat moment gaan er heel veel gedachtes door je heen, en de andere gedachtes van een lekker weekendje zon, zee en strand vervliegen opeens heel snel. Wat nu? In ‘the-middle-of-nowhere’ sta je dan met een kapotte auto, in dit geval onze Landrover. Tijd om te bidden voor een wonder!

Een half uurtje later komt dit wonder als we eerst een aantal tieners aanspreken die gelukkig goed engels kunnen en ons helpen met een pick-up truck chauffeur die alleen maar Zulu spreekt. Hij wil ons wel trekken naar het dichtstbijzijnde dorpje en Shell garage. Na een paar kilometer blijkt dat deze garage letterlijk onbemand is, dus zijn we niets geholpen. We vragen daarom of hij ons misschien wil helpen ons naar Stanger te trekken (zo’n 40 kilometer verder) voor een mooi bedrag. Dat wil hij gelukkig wel doen. Onderweg maken we onze afwegingen en bedenken dat als wij in Stanger verblijven we alsnog accommodatie mogen betalen. Waarom bieden wij hem niet nog een beetje extra geld aan en vragen we hem of hij nog 30 km verder wil trekken, naar onze eindbestemming Salt Rock. En na amper overwegen doet hij dit voor ons en worden we gedropt bij de kleine supermarkt daar. Dus maar snel even eten inslaan en opeens staat daar de tweede engel! Deze, met de naam Arthur, vraagt of alles goed met ons is en of hij ons kan helpen. Uh jawel, wij hebben een strandhuis welke we mogen gebruiken bovenop de berg, maar die eerste truck ging dat nooit redden… kan hij ons misschien met auto naar boven brengen. Arthur beschikt over een Landrover Discovery 4, een gloednieuwe, en met een 4WD is dit dus geen probleem. Iets later dan gepland zijn we dus gewoon in ons strandhuis, met een kapotte auto voor de deur. Wat zijn we blij!

De volgende ochtend direct maar met de garages bellen. Geen verbinding! Netwerk ligt eruit. Dus maar even onze reddende engel bellen: Arthur. Ja, hij kan ons ook wel slepen naar een garage in de omgeving. We kiezen ervoor om naar een goede garage in Ballito te gaan, maar onderweg breekt al snel de kabel. 10 meter verderop breekt de kabel weer en nauwelijks 100 meter verderop opnieuw. Nu hebben we een schroevendraaier nodig om de kabel los te trekken, dus loop ik naar een benzinepomp waar de auto precies voor staat. Zij vertellen me dat de workshop achter de benzinepomp wel schroevendraaiers heeft. Daar aangekomen zie ik een wat oudere man werken aan een Landrover! En laat ik nu een probleem hebben met mijn Landrover! Ik vraag hem netjes of hij misschien mij kan helpen en dat wil hij. Nu de garage staat naast het strand, nog geen 15 minuten lopen van ons strandhuis. Hoe heerlijk: wij konden gewoon naar het strand gaan en naar boven en beneden lopen, terwijl ondertussen de auto gerepareerd wordt. Zaterdagmiddag kregen we dan ook te horen dat we de auto konden ophalen en met nog twee dagen van het lange weekend over, genoeg tijd om nog wat leuke dingen te doen. En of we dat gedaan hebben!

Maandagmiddag was het tijd voor de terugreis. Door stevige regenbuien waren we al snel weer in de buurt van Dundee. Maar helaas, 60 km voordat we terug zijn bij Melusi begeeft de versnellingsbak het weer en is weer alle hydraulische vloeistof eruit gelopen. En tja, ook deze keer was het weer midden in Zululand. Misschien wil God duidelijk maken dat we in het hart van Zululand moeten gaan werken :-). In ieder geval, het huilen stond me nader dan het lachen. Gelukkig was Peter Hambidge van de missie bereidt om naar ons toe te rijden en ons naar huis te slepen. Nog nooit zo weinig benzine gebruikt tijdens een vakantie trip!

Om het bovenstaande verhaal nog wat op te vrolijken, nog een paar kiekjes van deze bijzondere vakantietrip!

Home » Een lang weekend vol... autoproblemen » Lang weekend Salt Rock
No albums or photos found matching your search criteria.

Family of four

De eerste week zit erop. De kraamzorg heeft zojuist ons huisje voorgoed verlaten, en dus staan we er nu weer samen voor. Sarah doet het erg goed en is al weer ver boven haar geboortegewicht. Daniel vermoedt dat er verse slagroom uitkomt! Levi heeft de eerste dagen de kat uit de boom gekeken, maar begint het nu toch steeds leuker te vinden dat er een klein zusje is. Elske doet het erg goed en hersteld goed. En dus is het gezinnetje van de Vlag nu met zijn viertjes. Een mooi moment voor wat familiekiekjes.

Home » Family of four » FamilyofFour
Welterusten Sarah
Kangeroen bij mama
Met een verrassing voor Sarah
Sarah en een bos vol haar
Bezoek van Tante Karen
Even kijken bij het eerste badje
Haartjes kammen
Verrassing van de kraamzorg
Is het geen schatje!
Family of Four
Oom Tim is ook trots
En trotse oma weer helemaal in haar element
De buurmeisjes kijken om het hoekje
Alle buren even over de vloer!
Eigenlijk vind ik een badje heel erg lekker!
En papa geniet er ook van!
Hallo wereld!
Levi geniet van kleine, slapende zusje
Kusje voor de nacht!
Mama - dochter momentje
Alles is liefde!
Hallo, ik ben Sarah

Intocht Sinterklaas

Het grote voordeel van deze periode in Nederland zijn is dat je alle typische Nederlandse gezelligheids-dagen ook meepakt. Kerst en Oud&Nieuw komen er al snel weer aan, maar daarvoor doet Sinterklaas nog een bezoekje aan Nederland. Toch ook leuk voor Levi om dat voor het eerst een beetje mee te maken. En met de vele zwarte pieten lijkt het net een beetje Zuid Afrika šŸ˜‰

Home » Intocht Sinterklaas » Intocht Sinterklaas
Kiekje thuis met mama
Kasteel de Cannenburgh
Levi is er klaar voor!
Zwarte pieten!
De kruidnoten vind ik het lekkerst
Sinterklaas..., wie kent hem niet!
Even een high five met Sinterklaas
Pakjesboot.... auto
Ik hou wel van zwarte mensen!
Even lekker snoepen!
Familiekiekje door vrolijke piet!
Sinterklaas uitzwaaien door ons raam!

Een heerlijk huisje in… Vaassen

Al enkele weken verblijven wij in verlofhuis Jabes in Vaassen. Via de EZA website heeft onze TFC dit heerlijke appartement gevonden, in het midden van Vaassen. Na een paar eerste drukke weken, met veel ontmoetingen, familieweekends en een operatie tussen, kunnen we nu lekker uitrusten voordat onze baby eraan gaat komen. Het bos is om de hoek, zo ook de supermarkten. Levi maakt het ook zijn huisje en zit elke dag op een speelgoedauto zijn rondjes door het huis wel te doen!

Het verlofhuis Jabes wordt gerund door de familie van Triest. Hun wens is dat Jabes een Thuis is voor zendelingen op verlof of voor mensen die om een andere reden behoefte hebben aan een tijdelijk Thuis. Het gebed van Jabes, is ook wat hun gebed is voor onze gasten tijdens hun verblijf in Jabes.

 

Wil mij toch overvloedig zegenen
en mijn gebied vergroten;
laat Uw hand met mij zijn;
weer van mij het kwade,
zodat mij geen smart treft..
En God schonk wat hij had gevraagd.

(1 Kronieken 4:10)

Enkele foto’s van Jabes…. Maar voor een echte impressie zal je toch zelf langs moeten komen. Wees Welkom!

 

Familieweekends

Pa en Ma 40 jaar getrouwd

Pa en Ma 40 jaar getrouwd

Het is family time! Nog voor de nieuwste telg geboren gaat worden hebben we nog even enkele familieweekendjes gepland. Toch wel handig om dit nu te doen, want om nu een pasgeboren baby mee te nemen, is misschien toch niet zo heel fijn voor de rest van de familie en de eventuele nachtrust.

Afgelopen weekend waren we in de weerribben met de ouders van Daniel. Zij zijn donderdag de 11de oktober 40 jaar getrouwd en vandaar dit weekend. Heerlijk genoten van een dagje varen met de groene wensboot, speciaal voor gehandicapten zoals Tim (Daniels broertje). Verder lekker gewandeld en genoten van de omgeving, de bossen rondom Steenwijk en de moerassen van de Weerribben.

Levi en Jesse op de scootmobiel

Levi en Jesse op de scootmobiel

Komend weekend is de provincie Groningen aan de beurt en gaan we met de Ezinga’s, de ouders en broers + aanhang van Elske. Beloofd ook weer een gezellig weekend te worden. Het is fijn om even de tijd te kunnen nemen met de families, goede gesprekken te hebben en samen te zijn! We voelen ons erg bevoorrecht!

 

Terug in Nederland

Wij zijn weer in Nederland. Natuurlijk in de druilerigheid, maar dat is niet echt bijzonder. We hebben een goede vlucht gehad (dank je wel KLM). Levi kreeg genoeg aandacht van de stewardessen, zoveel zelfs, dat hij moeite had met slapen. Hij was al aardig over zijn slaap heen toen we iets voor middernacht vertrokken van Johannesburg Airport. Het resultaat was dan ook een aantal keren overstuur huilen, maar iets na 2 uur begreep hij toch dat hij maar eens moest gaan slapen. In zijn veel te kleine babybedje, maar daar heeft Levi wel een oplossing voor, hij vouwt gewoon zijn beentjes onder zijn lichaam, en voila, het past!

Zijn vader en moeder hadden meer moeite met slapen. Half brak uit het vliegtuig, opfrissen, koffers ophalen en hupsakee, met ouders en een deel van de TFC terug naar Apeldoorn. Na een snelle lunch, maarĀ  direct het bed in voor nog een paar uurtjes broodnodige slaap.

In de namiddag hadden we een welkomst receptie en het was een bezige gezelligheid. Ook vooral vanwege een heel aantal jonge kinderen. Levi verveelde zich niet met al die vriendjes en vriendinnetjes over de vloer. Samen met de soep, kroketten, (schoon)moeders appeltaart en nog veel meer, werd het een heerlijk succes.

Vandaag, zaterdag, maar even een rustdag. Uitslapen zat er niet echt in, want we zitten nog redelijk in het Zuid Afrikaanse patroon van vroeg opstaan. Dus relaxed ontbijten, boekje lezen met koffie, lekker naar de markt slenteren voor een visje en een loempia, wat snuffelen in de uitverkoop, en maar weer even rusten. Viva la Hollande! En toch… toch mist er wat!

Oogoperatie

Vandaag is Levi voor een kleine oogoperatie naar het ziekenhuis in Ladysmith geweest. Het stelde allemaal niet veel voor. De hele ingreep duurde niet veel langer dan twee minuten. Zijn traanbuisje moest worden doorgeprikt. Levi moest wel even hiervoor onder narcose. De dag begon erg vroeg, al om half zeven werden wij in het ziekenhuis verwacht. En omdat het een klein uurtje rijden was, moesten we dus al om half zes in de auto zitten. Eenmaal aangekomen konden we eerst voor de ingreep afrekenen (tja, eerst betalen en dan maar hopen dat je het terugkrijgt van de verzekering…) Na een uurtje wachten mocht Levi, inclusief zijn operatiejasje en mutsje naar de OK. Een klein uurtje later was ie alweer terug, en omdat hij natuurlijk nog niets gegeten en gedronken had, was dat hetgene wat ie het liefst wilde. Net vooor 10-en hebben wij het ziekenhuis verlaten, en met een ijsje van Wimpy was Levi ook weer tevreden. Natuurlijk zijn we erg blij dat alles goed is gegaan!

Levi voor operatie

Levi’s eerste verjaardag

Levi is op 4 januari alweer 1 geworden. Wat gaat de tijd toch weer snel. Hij probeert wat te lopen, maar is nog niet erg succesvol. Gelukkig vallen de blauwe plekken wel mee. Hij babbelt heel wat af, maar echte worden kunnen we er nog niet uit halen. Twee dagen voor zijn verjaardag vond hij het ook wel eens even goed om te laten zien hoe goed hij kon traplopen. En zijn verjaardag was een groot feest, met een mooie taart, en heel veel leuke cadeautjes. Tsjonge, wat is Levi verwend. Maar als je het hem zelf vraagt, dan schudt hij keihard nee… het slimme ventje!

Een weekend bij Johan en Marinde

Het weekend van 3 & 4 december waren wij in Port Shepstone om Johan en Marinde Rothuizen op te zoeken. Onze beste vrienden zijn werkzaam bij het project Rehoboth, en hebben onlangs besloten terug te gaan naar Nederland. Het is voor hen niet altijd een even makkelijke tijd geweest, en met dit vertrek in vooruitzicht was het goed dat we even bij hen langs konden gaan om hun ook te bemoedigen. Het was fijn om ze alledrie, Johan, Marinde en hun kleine baby Feliene weer te zien. Daarnaast hadden we een aanhanger bij ons om ook wat spulletjes van hen over te nemen. We kregen hun bed mee, en hun heerlijke matras, hun TV en nog een heleboel andere spullen. Bijzonder dat God ook op een andere manier kan voorzien als dat wij soms voor mogelijk houden. Typerend was ook weer, dat wij op de heen reis nog enkele spullen hebben gekocht in een groot warenhuis (hier ‘Game’ genaamd), en daarbij een aantal spullen niet konden vinden… Laten nu juist die dingen die we niet konden vinden bij de spulletjes liggen die we van Johan en Marinde kregen. Echt gaaf!

We willen jullie ook even mee laten genieten van een aantal foto’s die we samen hebben gemaakt!

Home » Een weekend bij Johan en Marinde » Bij Johan en Marinde op bezoek
Uitgeput
Familiekiekje
Feliene
Ik zit op de giraffe
Hand in hand
Breedbekkikker
Airboxing
Cutie
Met zijn allen