Er is soms zoveel te vertellen in een jaar! En er is ook zoveel gebeurd. Een aantal hoogtepunten gezien door de ogen van twee trotse ouders en zendelingen in Zuid Afrika, hebben wij in een filmpje van 8 minuten verwerkt. Zoals de uitdrukking vaak zegt: een foto vertelt meer dan duizend woorden!
Een week na de vakantie, en we plonzen weer lekker in onze werkzaamheden. Elske kon direct de volgende dag interviews houden met nieuwe care givers voor 2014. In januari gaat – onder leiding van Elske – het HIV/AIDS care center opnieuw open, nadat deze zo’n 4 maanden gesloten is geweest.
En aan het eind van de week kregen wij hier 11 jonge meiden (rond de 15 jaar) op bezoek voor de discipelschaps cursus. Deze meiden komen uit de verschillende townships nabij Dundee. De cursus bestaat uit een aantal lessen die wij hier zelf geven, wat praktisch werk, het meehelpen in onze kinderclubs en outreaches en ontspanning. De aftrap vrijdagavond was een video boodschap van Angus Buchan die ons motiveerde om Jezus te volgen (‘Follow the Son’). Dit is ook het thema van deze cursus.
De volgende dag was het direct BINGO! We hadden een doopdienst tezamen met Pastor Mhlabo uit Kwasithole, en mochten 10 mensen dopen, waaronder één van de meiden uit ons kamp. Hoe gaaf was dat! Het volgen van Jezus wordt door middel van de doop wel heel reeel.
Maandag mochten de discipels aan de bak! Na ‘s ochtends een les over kinderwerk gehad te hebben van Daniel, mochten ze het ‘s middags direct uitvoeren in Craigside, een van de townships waar we de komende jaren meer activiteiten willen doen. Zo’n 100 kinderen en tieners waren getuigen hoe de discipels het verhaal van de drie wijzen uit het Oosten vertelden en hen een bijbelvers aanleerde.
Daarnaast spelen we volleybal en netbal (een soort korfbal), rummikub (want ja, regen komt nu met bakken uit de lucht), kijken we films (zaterdag Faith like potatoes, en vanavond staat October Baby op het programma) en hebben we een mooie wandeling gemaakt. Enkele avonden vullen we ook met wat praise en worship. En morgenavond staat de bonte avond op de planning.
In een week tijd bouw je een mooie band op met deze meiden. We hopen en bidden dat deze week een start van hen mag zijn, om de Zoon te blijven volgen!
Toen wij in januari 2013 terug kwamen van ons verlof in Nederland, en ik (Daniel) per die datum ook zou gaan beginnen als kinder- en jeugdwerk coordinator, wisten wij dat dit breder gedragen zou worden dan datgene wat er in de Dundee vallei gebeurd. In een korte tijd hebben wij – als Melusi team – nieuwe activiteiten opgezet:
Er staat nog veel meer te gebeuren in de tweede helft van dit jaar, en in mijn hart weet ik dat dit nog maar het topje van het ijsberg is, van wat God en Zijn Geest hier in de Dundee vallei aan het doen is. We hebben een momentum… en dat valt niet te stoppen.
Nu, in april mochten we de Australiers ontvangen. Ik heb toen ook een kort, maar een intensief gesprek gehad met Steve Morrison, voorganger van de History Makers Church in Bendigo. Hij wilde mij graag uitnodigen om een paar dagen naar Australie te komen, voor de jeugdconferentie, om de verbinding te maken met andere jongerenleiders, om onze visie te delen en ook om dingen te leren van hun kerk en hun jongerenwerk. Wat een uitdaging. Afgelopen week heeft het leiderschap hier in Melusi ook groen licht gegeven voor mijn trip. Het zal 9 dagen duren, eind september en eerste week van oktober. Voor Elske niet een hele makkelijke tijd, omdat ze achterblijft met de kinderen.
Bijzonder is dat toen ik in 2001 in Australie was (backpacken), ik wist dat ik terug zou komen. Datzelfde gevoel had ik toen ik voor het eerst in 2004 in Zuid Afrika was. Blijkbaar was dit het juiste moment.
De uitnodiging van de conferentie:
Dit is het verhaal van Siyabonga uit Kwasithole (voor privacy reden hebben we zijn echte naam niet gebruikt)
“Ik ben Syabonga en ik ben 13 jaar. Ik woon samen met mijn oma, mijn moeder, en mijn neven en nichten. Ik weet niet wie mijn vader is, ik heb hem nooit gekend. Wij wonen dus met zijn 6-en in een mooi stenen huis. Omdat mijn moeder werkt als lerares zo’n 80 kilometer hier vandaan, woon ik dus bij mijn oma. Zij zorgt voor mij. Ik heb een kleine kamer welke ik samen met mijn neef deel. Wij houden geiten en hebben in onze tuin wat mais geplant. Soms moet ik na schooltijd water halen, en dat is best zwaar werk .Elke dag ga ik naar Dundee Hogeschool, waar ik nu in de tweede klas zit. Soms ga ik er lopend na toe, een wandeling van 8 kilometer.
Op een dag – nu 4 jaar geleden, ik was toen 9 jaar – zag ik een keer een hele groep kinderen spelen op het veld beneden in het dal. Ik was nieuwsgierig en omdat ik wel van spelen houdt, ben ik naar het veld gekomen. Elke vrijdagmiddag was er ‘Kidsclub’ en ik vond het erg leuk. De spelletjes, het zingen, de verhalen, het boeide me allemaal. Ik leerde veel over Jezus en ik begreep de verhalen goed. Dan, plotseling, stopte de Kidsclub zomaar.
Een paar jaar later begreep ik van mijn vriend dat er een tienergroep is, waar ze ook de verhalen van Jezus vertelde. Hier bestuderen wij de Bijbel, zingen we Engelse aanbiddingsliederen, en bidden we samen. Ik leerde zoveel over Jezus, dat ik nog niet zo lang geleden Hem heb aangenomen als mijn persoonlijke Verlosser. Toen ik hoorde dat er een doopdienst zou worden gehouden eind April, wist ik dat ik hier deel van uit wilde maken. Op 27 April heb ik me laten dopen. Twee weken geleden heb ik ook deelgenomen aan een tienerkamp op Melusi missie. Ik had zoveel plezier, en ook heel veel geleerd over de keuzes die ik in mijn leven mag maken. Ik weet dat God een plan voor een ieder heeft, en dat Hij zojuist met die van mij is begonnen.”
Begint het nu al? De eerste ouderdomsverschijnselen vertonen zich al. Okay we hebben het nu eens een keer niet over Daniels kale hoofd… Deze keer is het Daniels knie die niet echt meer wilt meewerken. Gisteren tijdens de Kidz Club ging Daniel voor de zoveelste keer door zijn knie, echter deze keer wilde de mediale meniscus niet meer terug schieten. Een serieus probleem.
Na de Kidz Club is Daniel dan ook direct naar de dokter geweest. Na wat rekken, strekken, rukken en draaien zat de knie nog steeds vast. Een injectie dan maar om de zwellingen tegen te gaan. Doktersadvies: een warm bad en rusten, en af en toe proberen te draaien zodat de knie weer ‘terug schiet’. Vannacht gebeurde dat dan ook, gelukkig.
Maar dit betekent wel dat er een kijkoperatie nu aan de pas gaat komen. Een stukje van mijn mediale meniscus zal moeten worden verwijderd. Dus het wordt nog druk in Nederland. Naast de bevalling ook nog een kijkoperatie. Tja, gelukkig zijn we nog wel flexibel… in onze planning!
Het is druk op de missie. We hebben een Engeland team hier op bezoek. Het is eigenlijk UK team, om de Schotten niet tekort te doen. De groep bestaat uit allemaal meiden en verblijven in het kinderhuis waar wij ook wonen. Gezellige drukte dus. Natuurlijk het warme water is vaak op, de gang ruikt naar vrouwen deo, het gegiechel heeft een erg hoog vrouwelijk gehalte, maar het is erg leuk om deze groep hier te hebben!
De twee weken dat ze hier zijn bestaan vooral uit mee draaien op de missie. Daarnaast zijn 4 meiden bezig met een schilder project voor de kidz shelter in Kwasithole. Ze maken 4 daarop met daarop bijbelverhalen en teksten. Erg leuk. De andere meiden en het leidersechtpaar helpen in de groententuin.
Het is mooi om te zien hoe God werkt in het leven van deze jonge mensen. Elke dag ervaren ze hier weer dat hun leven een specifieke doel heeft, dat er grote verschillen zijn tussen rijk en armoede, en dat God werkt in hun harten! Bijzonder om dit van dichtbij te zien. Gisteren om de Kidz club in Kwasithole leek het wel of ze wilden blijven. Zo genoten ze!
Komend weekend gaan we ze nog wat van de omgeving laten zien. We gaan dan weer op de BIG5-jacht in Nambiti, een nabij gelegen private wildpark. En we bezoeken nog een andere missie waar ze onder andere een HIV/AIDS carecenter hebben.
Misschien lees je dit, en denk je ik wil ook een keer met een groep naar Zuid-Afrika komen en een echte Afrikaanse ervaring mee maken. Kijk dan even op deze pagina en zoek contact met ons.
Afgelopen week mochten Elske en ik een weekje op cursus. Deze cursus volgende we – samen met een Duitse familie – in Brakpan, vlakbij Johannesburg. De cursus ging over hoe om te gaan met kinderen met trauma’s en werd georganiseerd door Rainbows of Hope. Een erg educatieve cursus met veel praktische informatie. Als je bedenkt dat 1,5 miljard kinderen (van de in totaal 2,2 miljard kinderen) op een of andere manier worden aangemerkt als risicogroep of kinderen met een trauma, dan begrijp je pas hoe groot het probleem wereldwijd is. In Zuid Afrika zijn er eveneens veel problemen. Kinderen krijgen hier niet altijd een goede opvoeding, en soms lijdt dit tot grote trauma’s. In Dundee herkennen we veel van deze kinderen, veelal omdat ze op de straten zwerven. En daarnaast zien we veel getraumatiseerde kinderen in de verschillende townships. Soms weten we de achtergrond er niet van, maar je moet bedenken dat door de grote problematiek hier (alcoholmisbruik, werkloosheid), veel kinderen de dupe hiervan zijn. Vaak gaat dit gepaard met seksueel misbruik, agressiviteit, kindermishandeling, etc. In deze cursus mochten we leren om dergelijke kinderen te kunnen identificeren, met ze te communiceren en te helpen. Dit natuurlijk in samenwerking met lokale sociale werkers. Een leerzame cursus met veel nieuwe inzichten!
Afgelopen maandag was de eerste kidsclub in Kwasithole sinds anderhalf jaar! Wat een vreugde. We vinden het zo mooi om dit weer op te pakken. Nu, de leidster van de kindercreche (Nomkozi genaamd) heeft de leiding in handen. Wij van Melusi ondersteunen en helpen bij deze kidsclub. Goed om te zien dat er ‘local ownership’ is om deze kinderen de verhalen van de Bijbel te leren kennen. Wij zijn God dankbaar dat Hij door ons heen werkt met het bereiken van deze kinderen.