De aanloop naar onze Melusi Youth Conference

Eind april is onze Melusi Youth Conference (MYC). Om precies te zijn, van donderdag 27 tot en met zaterdag 29 april 2017. Vorig jaar zijn we met dit initiatief gestart en dat was een groot succes. Vele jonge harten werden aangeraakt en levens zijn verandert. Wil je weten hoe het vorig jaar was, lees dan dit verslag even.

Dit jaar hebben we een andere opzet. Vorig jaar waren er ruim 300 bezoekers, en dit jaar verwachten ongeveer een gelijk aantal, ook al omdat we iets meer op de leeftijd van de jongeren letten. Met andere woorden: je bent welkom als je ouder bent dan 14! Daarom hebben we besloten om geen aparte tent te huren, maar in plaats daarvan het kerkgebouw van Melusi te gebruiken voor MYC. Deze biedt plaats aan ongeveer 350 jongeren. Maar dan gaan wel alle stoelen eruit!

Ook anders dan vorig jaar is dat we meer tijd steken in onze voorbereidingen voor MYC. Zo hebben we afgelopen woensdag een MYC preconference day gehouden, zeg maar een soort testdag. Samen met 180 jongeren, hebben we tijd genomen om God te prijzen en te aanbidden. Daarnaast boden we de jongeren een lunch aan, en deden we verschillende spelletjes. Het was benauwend warm deze dag, maar dat mocht de pret niet drukken. Wij zelf waren actief betrokken, Elske met de coördinatie van het worship team en Daniel als algeheel verantwoordelijke voor de organisatie. Daarnaast mocht hij de jongeren ook vertellen over Jezus, onze Koning en zijn Koninkrijk.

Een andere vorm van voorbereiding was dat we direct na de MYC preconference day, een kamp hadden georganiseerd voor de discipelen. Niet bij Melusi zelf deze keer, maar op een boerderij in de bergen van Normandien. Een mooi gebied, waar de jongeren konden zwemmen, wandelen, paardrijden, voetballen en volleyballen. Naast de ontspanning, stond met name ook een ‘geestelijke voorbereiding’ op het programma. Zo hebben we veel tijd doorgebracht in lofprijs en aanbidding, in gebed, in het vertellen van getuigenissen. Op vrijdagavond hadden we een erg bijzondere avond, waar God’s Geest actief harten aanraakte, en herstel en genezing plaatsvond. Een moment om niet snel te vergeten, omdat God aan het werk was! Aan Hem alle eer en glorie.

In hetzelfde kamp hebben we ook tijd ingepland voor praktische voorbereidingen. Zo waren er groepen die nadachten over nieuwe spelletjes voor MYC, een groep dat als koor fungeerde, een groep dat zich bezig hield met drama, dans en gedichten, en een groep dat bezig was met worship moves.

Al deze voorbereidingen mogen ons helpen om tijdens onze MYC God te eren. Wij kijken er met een verwachtingsvol hart naar uit.

Als toegift, nog een impressie filmpje van ons discipelschapskamp van afgelopen week.

God verandert mensen

Deelden we een paar weken geleden nog hoe wij alle bediening verder zien groeien, één ding is zeker: God is aan het werk!

Afgelopen zondag mochten we weer een doopdienst houden, en met een heel aantal van de dopelingen hebben wij een intensief traject doorlopen. Verhalen van gebroken harten, diepe pijn, uitzichtloze situaties, en toch… God heeft hun harten aangeraakt. 2 Korintiers 5:17 zegt het als volgt: Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen.

 

Vastberaden!

Je hebt soms van die dagen… Vorige week mocht ik op de bus door de townships om de jongeren op te halen voor onze worship- en talentshow. We hadden duidelijke instructies, jongeren onder de 14 jaar mogen niet mee! De avond was bedoeld voor de oudere jongeren alleen, en anders zou het niet passen in ons gebouw. Dus, bij de eerste de beste stop die we maken, staan een hele groep jonge jongeren te wachten. Ik laat eerst netjes de jongens en meisjes in die 14 jaar of ouder zijn. Uit “beleefdheid” vertellen alle kinderen dat ze 14 jaar zijn… ook al zijn ze 11 of 12. Eén jongen verteld doodleuk dat hij 14 jaar is, maar een vriendje zegt dat hij toch echt11 jaar is. Dus, netjes vraag ik hem de bus te verlaten. Een scene volgt, huilend en krijsend houdt hij de deurstang vast, en dit alles bevestigd des te meer dat hij zeker nog geen 14 jaar was. Na een paar minuten is hij nog steeds niet uit de bus, en weigert hij de stang los te laten. Ikzelf zit ook met een dilemma: als ik hem toelaat, moet ik ook al die anderen jonge jongens toelaten. Dus ik vraag de andere jongens om hem weg te halen. En zo gebeurd het! De bus rijd verder, deze jongen in tranen achterlatend en mezelf met een brok in de keel: heb ik wel het juiste gedaan hier?

Tijdens de worship en het moment dat één van onze daklozen zijn getuigenis geeft, blijven verscheidene jongeren achter, omdat ze graag gebed willen ontvangen. Samen met mijn vertaler loop ik na de eerste groep toe, en we bidden dat “ze mogen slagen voor het schoolseizoen” van dit jaar (een bijna standaard vraag als je vraagt waarvoor kunnen we bidden). Dan kom ik bij de volgende groep aan, het zijn twee jongens! En, jawel, één daarvan is mijn 11-jarige jongen die ik niet op de bus had toegelaten. Blijkbaar was hij zo’n 3 kilometer komen lopen om hier te zijn! Versteld als dat ik sta dat deze jongen hier is, vraagt mijn vertaler: “Waarvoor mogen we bidden?”. Verbaasd hoor ik dat deze 11-jarige jongen zegt dat hij graag deze Jezus wil leren kennen en dat hij Hem wil aannemen. WOW, mijn hart breekt! Ik geef deze jongen een dikke knuffel en vraag hem eerst of hij mij wil vergeven voor wat net daarvoor bij de bus was gebeurd. Hier is iemand die vastberaden was om vandaag zijn leven aan Jezus te geven en zag letterlijk de bus deuren voor zijn neus dichtgaan. Maar dat hield hem niet tegen! Hij wist wat hem te doen stond! En ik voelde me zo schuldig dat ik hem niet had meegenomen met de bus. Samen met zijn 12-jarige (!) vriendje hebben we gebeden dat Jezus in hun leven mag komen en dat niks in de weg zou staan om nieuwe hoop en een nieuw leven te mogen ontvangen.

En ikzelf heb weer een rijke les geleerd: God werkt door omstandigheden heen ook al lijken alle deuren gesloten.

Een weeshuis in Lesotho helpen?

LAST UPDATE: De uitdaging bleek uiteindelijk te groot voor onze discipelen die jonger dan 18 jaar zijn, nu naast een paspoort, ook geboortecertificaten en geregistreerde toestemmingen van ouders noodzakelijk zijn. We hebben dit idee dus voorlopig maar even in de ijskast gezet voor dit jaar.

Eén van de speerpunten van onze discipelschapsprogramma hier bij Melusi is om de jongeren te helpen en te begeleiden in hun geloof, samen geloofsstappen zetten en hun horizon te verbreden. Vele van onze discipelen helpen ons heel regelmatig met de kinderclubs, de kinder- en tienerkampen en met grote activiteiten zoals de worship- en filmavonden en onze jeugdconferentie. Een kleine groep van deze jongeren willen we dan ook graag uitnodigen om in oktober mee te gaan naar Lesotho om daar een weeshuis te bezoeken en ook praktisch hen te helpen. Een grote uitdaging, omdat dat betekent dat de jongeren zelf hun paspoorten moeten regelen, wat een behoorlijke uitdaging is omdat de meesten uit arme townships komen met niet voldoende middelen om een paspoort te bekostigen. Ook de trip zelf kost wat geld, en een bijdrage hieraan wordt wel verwacht. Een uitdaging voor ze, maar misschien ook een mooie stap in geloof.

Van 3 tot en met 8 oktober hopen we dan te vertrekken naar Maseru, de hoofdstad van Lesotho. Daar zullen we meehelpen bij het weeshuis, de jongens met meer praktische bezigheden en de meisjes wat meer met de activiteiten rondom de kinderen. Hopelijk zal het een bijzondere geloofservaring voor ze worden, in een andere cultuur, in een andere omgeving, in een ander geloofsgemeenschap.

 

Discipelschapskamp

Afgelopen week mochten we 16 jongeren ontvangen voor een nieuw discipelschapskamp. Deze jongeren waren zorgvuldig geselecteerd, vanwege hun geloof, hun bereidheid om te dienen en hun leiderschapskwaliteiten. De opzet van het kamp was, om hen door middel van trainingen, Bijbelse- en ethische lessen klaar te stomen om zelf een Kids Fun Day te organiseren. De discipelen waren in dat opzicht verantwoordelijk voor de spelletjes, het verhaal, voor het knutselwerkje, voor het zorgen dat de kinderen naar de WC gaan, drinken en eten krijgen, etcetera. De bewuste Kids Fun Day was afgelopen zaterdag, maar helaas konden de jongeren het weer niet veranderen. Het werd een hele koude dag, maar dat mocht de pret niet drukken. De kinderen genoten volop. Thema van de dag was: “Op Aarde” met extra aandacht voor de schepping en onze verantwoordelijkheid om hier goed mee om te gaan. En wat deden de discipelen het goed. Op zaterdagmiddag namen we afscheid van de kinderen, en zondag aan het eind van de ochtend namen we afscheid van onze discipelen!

Onderstaand een filmpje van onze discipelen en de Kids Fun Day, omdat beelden meer zeggen dan woorden!

Waarom Siya Sebenza werkt!

Vorig jaar juli zijn we begonnen met een nieuwe bediening, Siya Sebenza. Nu, naar 9 maanden kunnen we wel zeggen dat Siya Sebenza behoorlijk succesvol is. Meer dan 250 studenten hebben de cursus work4aLiving gevolgd, en een groot deel hiervan slagen aan het eind van de cursus met een 3E certificaat. Dit certificaat laat zien dat ze per direct ingezet kunnen worden, dat hun engels goed is en dat ze werken volgens de standaarden van excellentie. Ondertussen zijn door het banencentrum al ruim 70 banen gevonden, wat inhoudt dat de meeste 3E studenten reeds een baan hebben. Ook hebben ruim 40 studenten tijdens deze cursus hun leven aan Jezus gegeven, en op dit moment zijn we bezig om discipelschapscursussen in te richten om deze keuze goed op te kunnen volgen. Siya Sebenza biedt ook vervolg cursussen aan, welke de studenten na de work4aliving cursus kunnen volgen. De vervolg cursussen bestaan uit verkooptechniek, basis computer vaardigheden (zoals Word en Excel) en sinds deze week hebben wij ook een cursus receptionist en office management.

Veel van de cursussen worden gegeven door Ayanda, onze trainer. Daniel zorgt vooral dat Siya Sebenza goed kan opereren, en heeft veel contacten met winkelhouders en managers in Dundee, om zo nieuwe banen te vinden voor onze 3E studenten. Vele van deze studenten komen rechtstreeks van de middelbare school, en zijn soms al jaren bezig om een baan te vinden. Zij komen uit zeer arme gebieden, en het vinden van een stabiel inkomen is dan ook van essentieel belang.

In maart, mocht ik samen met Ayanda, de oprichtster en directrice van Siya Sebenza – Ena Richards – ontmoeten. En tijdens onze vakantie is Daniel naar de ééndaagse Siya Sebenza conferentie in Port Elizabeth geweest. Op deze conferentie waren wij met zo’n 40 deelnemers van ongeveer 30 Siya Sebenza centra. Daar hebben wij een goede tijd doorgebracht met Ena Richards. Haar geloofsovertuiging en haar passie straalt er van af. God zegent dit werk, omdat HIJ het fundament is van dit programma!

De groei is daar… op dit moment werken wij al met een wachtlijst van ruim 3 maanden (!) voor de Work4aLiving cursus. Daarnaast zien we dat Siya Sebenza zelfvoorzienend is. De inkomsten dekken de uitgaven en daarnaast zijn wij in staat om onze trainers te betalen. God is goed, ZIJN plan werkt altijd!

Ena Richards from Siyasebenza

Ena Richards from Siyasebenza

Melusi Youth Conference komt eraan

Langzaam aan begint de spanning op te lopen… Gezonde spanning hoor, een mix van opgewondenheid en passie voor wat er komen gaat. Met als thema: King of Hearts, hopen we aankomende donderdag tot en met zaterdag ongeveer 1000 jongeren per dag  te ontmoeten hier op het voetbalveld van Melusi Christian Community. Het organiseren van onze eerste jeugdconferentie is ook best spannend. Hoe komen we aan een grote tent, een podium, een goede geluidsinstallatie, een juiste dataprojector, genoeg vrijwilligers, de juiste sprekers en muzikanten? Al deze vragen zijn de afgelopen weken meerdere keren langs gekomen, en één voor één afgehandeld. De lastigste vraag was misschien wel: hoe kunnen we 1000 jongeren van lunch voorzien? En ook dat lijkt te lukken! En dan ook nog eens met de beste kok uit ons eigen Dundee!

Ook hebben we de afgelopen weken veel aan promotie gedaan. Dundee is versierd met 5 grote banners. En het Melusi team is bij elke middelbare school op bezoek geweest. In korte tijd zijn bijna 10.000 flyers uitgedeeld.

Maar als de Heer het huis niet bouwt, vergeefs zwoegen de arbeiders. De afgelopen dagen staan dan ook – naast alle organisatorische activiteiten – vooral in het teken van gebed. Gebed om onze harten voor te bereiden, en om de harten van de jongeren voor te bereiden. Daarnaast ook de tijd om onze geestelijke wapenuitrusting aan te doen, want reken maar dat er in ieder geval één niet zit te wachten op deze jeugdconferentie.

En in alles zijn we ook ontzettend dankbaar. We zien dat het de juiste tijd is voor de jeugdconferentie. Heel veel puzzel stukjes vallen op de juiste plaats. Ook als het komt op het gebied van donaties en giften. Zo hebben we enkele duizenden flesjes water en prik mogen ontvangen, en andere mensen hebben weer een hele koe (!), een heel varken (!) of 50 levende kippen (!) geschonken… jawel, ook het vlees is voorzien voor de komende dagen. Ook onze thuisgemeente Eglesia heeft geweldig meegeholpen in het mogelijk maken dat we de technische apparatuur kunnen huren.

Nu, het is tijd om te gaan knallen! Om Jezus alle glorie te geven, de Koning van ons Hart!

MYC a6-04

Van sloppenwijk naar de Bijbelschool

Ongeveer twee jaar geleden, ontmoetten wij Nothando. Zij woonde aan de rand van een sloppenwijk, in een zogenaamde RDP house, een door de overheid geplaatst huisje. Wij leerden haar kennen, omdat één van de supervisors in ons HIV/AIDS care center vertelde dat deze familie echt hulp nodig hadden, met name in geestelijk opzicht. Net daarvoor was een familielid overleden in ons care center, en dus de daaropvolgende donderdag tijdens onze outreach gingen we op zoek naar het huis van Nothando en haar familie. Ze woont samen met haar moeder en broer, en ja het is een hele simpele woning. Haar moeder heeft een eigen naaibedrijfje aan huis, maar helaas brengt dit heel weinig inkomsten binnen. Haar broer is een nationaal kampioen touwtjespringen (ja,ja!). Toen we aankwamen was de sfeer erg bedompt, maar na meerdere bezoeken merkten we dat Nothando open stond voor het evangelie, en dat ze graag met ons mee wilde op outreach en naar de kids clubs. Spontaan hielp ze ons met vertalen tijdens de kids clubs en in tijden dat we niet zoveel werkers op de missie hadden, kwam zij ons helpen bij één van de kinderkampen.

Het afgelopen jaar hebben we Nothando niet al teveel gezien. Ze was druk met haar examens en hier in Zuid-Afrika betekent dat de studenten in het laatste jaar heel veel extra lessen moeten volgen, willen ze überhaupt een kans maken om te slagen voor hun examen. Afgelopen december is Nothando geslaagd! Een beurs om verder te studeren heeft ze niet, en dus zat ze de laatste weken veel thuis. Zondag – nu twee weken geleden – zat ze bij ons in de kerk, en vertelde ze, dat ze een tussenjaar neemt, om daarna met veel trots te vertellen dat ze maandag zou gaan beginnen met Siya Sebenza – ons trainingscentrum om werklozen jongeren aan een baan te helpen. Ze vertelde eigenlijk dat ze heel graag economie wilt studeren, maar daarvoor moet ze dit jaar haar wiskunde nog wel even verbeteren. Ze hoopt op een baan, misschien wat geld te verdienen, of nog beter een studiebeurs aan te vragen. In de stad waar ze economie wilt studeren zit ook een bijbelschool. Ik heb deze een jaar geleden bezocht toen ik een autoreparatie mocht laten uitvoeren bij de dealer. Ik vertelde haar over deze bijbelschool, en dat het misschien een goede uitvalsbasis zou zijn om regelmatig de naastgelegen universiteit te bezoeken waar zij navraag zou kunnen doen naar de studie economie en hoe ze eventueel een studiebeurs zou kunnen aanvragen. Maar, het mooiste van alles, ze zou dan door kunnen studeren op het gebied van zending en bediening (met name kinder- en jeugdwerk), wat ze later altijd kan gebruiken. Daarnaast zou dit haar geloof verder kunnen versterken. Ook zal ze veel leren van het leven in een multiculturele gemeenschap, omdat de meeste studenten uit Zuidelijk Afrika komen.

Afgelopen week heeft Nothando de aanvraag voor de bijbelschool verstuurd, en afgelopen woensdag kreeg ze te horen dat ze in het tweede schooltermijn mag instromen. Ze volgt dan een half jaar de bijbelschool, om daarna met certificaat en al, hopelijk goed onderlegd, te gaan beginnen aan een studie economie. Deze week maakt ze Siya Sebenza nog af, en met een certificaat op zak hoopt ze nog een paar weken te kunnen werken, voordat ze op 4 april afreist naar de bijbelschool. Ze zal moeten sparen om op de bijbelschool rond te kunnen komen, het schoolgeld te betalen en tussentijds naar Dundee te kunnen reizen.

Maar misschien willen jullie haar ook helpen? Een kleine gift voor Nothando kan haar heel goed op weg helpen om deze bijbelschool te volgen. Alvast bedankt, ook namens Nothando.

IBAN: NL66 RABO 0151 9507 25
Aan: Eglesia, te Apeldoorn
Onder vermelding van: Melusi Project, Zuid Afrika, voor Nothando

Nothando

 

Een geweldig feest…

Al ruim anderhalf jaar organiseren we Worship & Movie Nights. Elke keer is het weer een verrassing hoeveel jongeren er bij Melusi op bezoek komen. Afgelopen vrijdag hadden we zo’n 270 bezoekers. In het teken van Valentijn, sprak Daniel over God’s liefde voor ons. Vele jongeren kwamen naar voren om voor hen te laten bidden. Daarnaast was het weer een gezellig feestje met het zingen van een aantal praise liederen onder leiding van Brandien. En ja, na het traditionele hotdog eten, was het tijd voor een leuke film op de beamer.

Het onderstaande filmpje geeft een korte sfeerimpressie: