Strijd maakt sterk

In de tijden van Olympische Spelen zijn er vele analyses rondom de sport prestaties van de atleten. Een opvallende was een opmerking van een analiticus die de zinsnede maakte: Strijd maakt sterk! Dit in het licht van atleten die voorafgaand aan de Olympische Spelen door diepe dalen zijn gegaan, om uiteindelijk met het hoogste doel te schitteren op de Spelen.

De zin: “Strijd maakt sterk” deed ons denken aan de moeilijke strijd die wij meemaken! Al enige tijd proberen we een lange termijn visum te krijgen voor onze terugkeer naar Zuid Afrika. En dat ging echt niet gemakkelijk, een opsomming:

Covid perikelen die ervoor zorgde dat instanties onbereikbaar of gesloten waren; documenten die zoek raakten en toch weer gevonden werden; meerdere mededelingen dat long-term visa niet meer verstrekt zullen worden; een toelatingsbrief zodat er wel een visum aangevraagd kon worden maar niemand weet waar deze brief aangevraagd zou moeten worden; een positieve coronatest bij onszelf op de dag van een afspraak (die achteraf vals positief bleek); een auto ongeluk en een keer autopech op de terug weg.

Genoeg om er moedeloos van te worden, en regelmatig zaten we in zak en as. En heel vaak hebben we gezegd, Heer vertelt u ons het maar, we vertrouwen op U.

2 Korinthiers 10 vers 3 (BGT) zegt het zo: “Natuurlijk, ik ben een zwak mens, zoals iedereen. Maar ik doe mijn werk niet met menselijke kracht, ik vertrouw op Gods kracht! God maakt mij sterk.”

Wat een vreugde dan ook om na al deze strijd te kunnen zeggen: Victory is near! Afgelopen donderdag hebben we een interview gehad bij de betrokken instanties en hebben we te horen gekregen dat we nog een vrijwilligerswerk visum mogen aanvragen. Aanstaande woensdag moeten alle documenten ingeleverd worden. Geen garantie dat we ook daadwerkelijk een visum krijgen, maar de kans is wel groot nu wee een aanvraag mogen doen. Wat een vreugde! God is goed! Dit is meer dan hoopvol nieuws na een lange tijd van onzekerheden.

De aanloop naar onze Melusi Youth Conference

Eind april is onze Melusi Youth Conference (MYC). Om precies te zijn, van donderdag 27 tot en met zaterdag 29 april 2017. Vorig jaar zijn we met dit initiatief gestart en dat was een groot succes. Vele jonge harten werden aangeraakt en levens zijn verandert. Wil je weten hoe het vorig jaar was, lees dan dit verslag even.

Dit jaar hebben we een andere opzet. Vorig jaar waren er ruim 300 bezoekers, en dit jaar verwachten ongeveer een gelijk aantal, ook al omdat we iets meer op de leeftijd van de jongeren letten. Met andere woorden: je bent welkom als je ouder bent dan 14! Daarom hebben we besloten om geen aparte tent te huren, maar in plaats daarvan het kerkgebouw van Melusi te gebruiken voor MYC. Deze biedt plaats aan ongeveer 350 jongeren. Maar dan gaan wel alle stoelen eruit!

Ook anders dan vorig jaar is dat we meer tijd steken in onze voorbereidingen voor MYC. Zo hebben we afgelopen woensdag een MYC preconference day gehouden, zeg maar een soort testdag. Samen met 180 jongeren, hebben we tijd genomen om God te prijzen en te aanbidden. Daarnaast boden we de jongeren een lunch aan, en deden we verschillende spelletjes. Het was benauwend warm deze dag, maar dat mocht de pret niet drukken. Wij zelf waren actief betrokken, Elske met de coördinatie van het worship team en Daniel als algeheel verantwoordelijke voor de organisatie. Daarnaast mocht hij de jongeren ook vertellen over Jezus, onze Koning en zijn Koninkrijk.

Een andere vorm van voorbereiding was dat we direct na de MYC preconference day, een kamp hadden georganiseerd voor de discipelen. Niet bij Melusi zelf deze keer, maar op een boerderij in de bergen van Normandien. Een mooi gebied, waar de jongeren konden zwemmen, wandelen, paardrijden, voetballen en volleyballen. Naast de ontspanning, stond met name ook een ‘geestelijke voorbereiding’ op het programma. Zo hebben we veel tijd doorgebracht in lofprijs en aanbidding, in gebed, in het vertellen van getuigenissen. Op vrijdagavond hadden we een erg bijzondere avond, waar God’s Geest actief harten aanraakte, en herstel en genezing plaatsvond. Een moment om niet snel te vergeten, omdat God aan het werk was! Aan Hem alle eer en glorie.

In hetzelfde kamp hebben we ook tijd ingepland voor praktische voorbereidingen. Zo waren er groepen die nadachten over nieuwe spelletjes voor MYC, een groep dat als koor fungeerde, een groep dat zich bezig hield met drama, dans en gedichten, en een groep dat bezig was met worship moves.

Al deze voorbereidingen mogen ons helpen om tijdens onze MYC God te eren. Wij kijken er met een verwachtingsvol hart naar uit.

Als toegift, nog een impressie filmpje van ons discipelschapskamp van afgelopen week.

Geboortefeest!

Op zondag 30 december is het feest! In de ochtend zullen wij Sarah Hadassah opdragen in gemeente Eglesia. In de middag vieren we het kraamfeest van dit kleine wonder.

Wij willen jullie dus graag uitnodigen voor beide feestelijke gebeurtenissen. Zondag 30 december zal ook ons laatste weekend zijn dat wij als gezin in Nederland verblijven. 3 Januari 2013 vertrekken wij weer naar Zuid-Afrika. Het is dus ook nog een uitstekende gelegenheid om afscheid te nemen…

Geboortefeest uitnodiging

De gegevens:

Opdragen:
11:00 in Gemeente Eglesia, Sprengenweg 81, Apeldoorn

Geboortefeest:
15:00 – 17:30 in Crea-Tijd, Lage Brink 64, Apeldoorn

Wilt u iets geven aan ons dropje,
doet u het dan in een envelopje

Terug naar Nederland, deel 2

Gisteren zijn dan eindelijk onze tickets geboekt. We vliegen rechtstreeks met KLM van Johannesburg naar Amsterdam. We vertrekken op donderdag 13 september vanuit Johannesburg, en komen de volgende dag aan. Op 3 januari vertrekken we weer naar Zuid Afrika. We zien natuurlijk uit naar deze periode, om onze familie en vrienden weer te zien en zelf gezinsuitbreiding te krijgen. Aan de andere kant is het ook wel weer raar om nu al Zuid Afrika en onze plek op Melusi te moeten verlaten. Wat dat betreft is Melusi ons thuis. Maar ook wel weer lekker om weer kroketten, hagelslag, pepernoten en stroopwafels en drop te eten, en echte Nederlandse koffie en anijsmelk te drinken.

En voor degene die zich er erg druk over maken: Levi’s tweede verjaardag (op 4 januari) zullen we wat vervroegen in NL 😉

Terug naar Nederland!

Voor de bevalling van ons tweede kindje hebben we besloten dat we terug gaan naar Nederland.

Waarom? Vooral omdat de eerste bevalling een erg moeizame bevalling was met veel complicaties en daarbij heeft Levi nog twee weken in de couveuse gelegen. Nu is in Zuid Afrika een behoorlijke standaard wat betreft gezondheidszorg, maar onze gevoelens hierin spelen een belangrijke rol. Natuurlijk hopen we op en bidden we voor een normale bevalling zonder enkele complicaties! Echter, mocht het wel een lastige bevalling zijn dan is het wel wat prettiger als de familie dicht bij! Het is daarom dat wij hebben besloten naar Nederland af te reizen.

Wanneer? Dat staat nog niet helemaal vast. We hopen rond midden september aan te komen en waarschijnlijk begin januari opnieuw terug te gaan naar Zuid-Afrika.

De uitdaging wordt nu om een goede accommodatie te vinden voor de periode dat we terug zijn in Nederland. We hebben geen huis meer, geen auto, geen babyspullen. Bid met ons mee dat dit geregeld kan worden. Indien u/jij iets weten waarin wij geholpen kunnen worden, neem dan even contact op met de TFC.

In Dundee

Wij zijn veilig aangekomen, gelukkig! Het was niet een hele makkelijke reis, maar gelukkig ging de tijd snel. Wat er niet gemakkelijk aan was…. hier een overzicht over wat een airline (British Airlines, in dit geval) allemaal fout kan doen tijdens een reis van Apeldoorn naar Johannesburg:

1) volhouden dat per persoon maar 1 koffer is toegestaan terwijl de toeroperator duidelijk 3 koffers per persoon heeft geboekt. Na eerst een afwijzing een half uurtje later toch alles in mogen checken
2) je buggy van Levi in Amsterdam direct doorsturen naar Johannesburg :(. Lekker, heb je op London Heathrow geen buggy! Krijg je wel een vervangende uiteindelijk, maar daarin kan Levi niet slapen!
3) in de lange vlucht van Londen naar Johannesburg, geen beloofd bedje voor Levi hebben, maar wel een autozitje. Levi kan dus niet op zijn buik slapen, en woelt de hele nacht! Weinig geslapen!
4) door dit woelen wordt Levi ook nog eens misselijk… en dus twee keer overgeven, en Elske kreeg de volle laag 🙁
5) bij de bagage zit dus ook onze buggy. Blijkt dat er een onderdeel ‘vermist’ is (die er niet zomaar van af te krijgen is, en is onze nieuwe buggy nu niet bruikbaar.

Met andere woorden: bedankt BA, volgende keer beter, maar waarschijnlijk zonder ons. Hahaha
En nu mogen we weer ff wennen aan het nieuwe klimaat…. ruim 35 graden stond vandaag op het menu. Tis wat!
Nu lekker het bed in en even goed bijslapen… wat zijn wij blij dat we er zijn!

Danielske + Levi

Dit is de dag!

Vandaag vertrekken we voor onbepaalde tijd naar Zuid Afrika. We gaan zendingswerk doen in Dundee, Kwazulu Natal. Heel bijzonder dat we naar ruim een jaar voorbereiding eindelijk mogen gaan. We kijken er erg naar uit.
Om 13.30 uur vertrekken we uit Apeldoorn. Samen met onze naaste familie gaan we naar Schiphol. Om iets voor zessen vertrekken we met British Airways naar Londen Heathrow. Daarna hebben we de nachtvlucht naar Johannesburg! Morgenochtend om 10.00 uur landen we in Zuid Afrika. Vandaar mogen we nog met een 5 uur durende autorit naar Dundee, Kwazulu Natal. Een hele onderneming, samen met Levi, 6 koffers en 1 MTB (ingepakt in een doos). De volgende post zal dus uit Zuid Afrika komen! Tot dan!

PS Weerbericht ziet er wel redelijk uit 😉

Afscheid is… loslaten!

De afgelopen week stond volledig in het teken van afscheid nemen, en nog meer in het teken van loslaten! Het is nu echt zover dat we alles achter moeten gaan laten in NL, en mogen uitkijken naar Gods plan met ons leven in ZA. En loslaten is niet altijd even makkelijk. Het loslaten van werkzaamheden, ach niet zo heel moeilijk, die knop draai je wel om. Maar het loslaten van families, ouders, opa’s en oma’s, broers, zussen, zwagers, goede vrienden, vrienden uit onze gemeente, het valt niet mee.

Zondag hadden we een uitzegendienst in gemeente Eglesia. En ow, wat was het fijn en bemoedigend om te weten dat we zo’n liefdevolle gemeenschap om ons heen hebben staan. Er waren heel veel mensen gekomen, soms speciaal voor ons, en dat ervaren wij als zo’n zegen. We weten dat God ons dit plan heeft ingegeven, dat wij in Zijn wijngaard mogen werken, en des te meer is het zo bemoedigend om te zien dat we door God zo gezegend worden. Het pas helemaal bij de tekst uit Psalm 84:12 en 13, die bovenaan onze webpagina staat! God is met ons, en Zijn genade en glorie schenkt Hij ons! We voelen ons dus ook zo rijk! (en dat is best gek, als je beseft dat al onze bezittingen in 6 koffers en 1 doos zitten, hahaha).

In de uitzegendienst en de daarop aansluitende afscheidsreceptie hebben wij ervaren dat loslaten niet eenvoudig is. Wat zullen wij de gemeente missen, wat zullen we onze familie en vrienden missen, wat zullen we…. vul maar in, er zijn heel wat mensen en dingetjes wat we echt zullen missen. Het is maar goed dat we op God mogen vertrouwen, omdat wij weten dat hij ons rijkelijk zal zegenen als wij Hem volgen!

Twee voor twaalf

Twee voor twaalf: met nog twee dagen CO en nog twaalf dagen voor vertrek naar Zuid Afrika voor de boeg, nadert het einde van ons verblijf in Nederland. Dit weekend verhuizen we weer van Emmeloord naar Apeldoorn, waar we de laatste week zullen verblijven. We nemen voorlopig afscheid van de WEC en de mensen op het hoofdkantoor. Daarna staat inpakken, organiseren, en administratie op het menu. De laatste lijstjes kunnen erbij gepakt worden, en daarna afscheid nemen. 6 november wordt het grote afscheid. Tot snel in Apeldoorn!